کارکنان بهداشتی محل قرار دادن اسکالپ وین کودکان مجل تزریق را با مالیدن یک توپ پنبه ای آغشته به الکل یا دستمال مرطوب ضد عفونی کننده بر روی آن ناحیه استریل و تمیز می کنند.
اگر رگ انتخابی قابل مشاهده نباشد، کادر پزشکی به استفاده از تورنیکه متوسل می شوند. قرار دادن سوزن در رگ انتخاب شده به شرح زیر است.
متعاقباً، یک کارمند پزشکی می‌تواند دستگاهی را با مجموعه ورید پوست سر مانند سرنگ یا مجموعه انفوزیون متصل کند.
کارمند بهداشت محل درج را انتخاب می کند. اگر ورید انتخابی چندان قابل رویت نیست، باید از یک تورنیکت لاستیکی استفاده شود، یا برای متمایزتر کردن ورید مورد نظر، و به دنبال آن کاتتر وارد شود.
کادر پزشکی پس از یک سوراخ موفقیت آمیز وریدی، سوزن را بیرون می کشند و سپس کاتتر را با نوارهای پزشکی تثبیت می کنند. کارمند بهداشت با تزریق هپارین به داخل کاتتر و بستن درب آن، به این فرآیند پایان می دهد.
قفل لوئر تک بال. تک بال موقعیت کاتتر با ثبات کمتری را فراهم می کند. کارکنان پزشکی برای مدت کوتاه تری از آن استفاده می کنند، مانند خون گیری و نمونه گیری یک بار خون.
لغزش لوئر تک بال. مجموعه ورید سر تک بال، کاتتر را با ثبات کمتری نسبت به ورید دوباله قرار می دهد. كاركنان پزشكي براي اعمال مكرر و استفاده كوتاه مدت از جمله خون گيري و تزريق يكباره حجم كمي دارو يا مشتقات خون به آن متوسل مي شوند.
قفل لوئر بال پروانه. بال دوگانه موقعیت ایمن و پایدار کاتتر را فراهم می کند. قفل Luer عدم جدا شدن تصادفی را تضمین می کند.
لغزش بال پروانه لوئر. بال دوگانه، محل قرار دادن کاتتر را ایمن و پایدار می کند. لغزش Luer به راحتی در جدا کردن کل مجموعه ورید پوست سر فراهم می کند.
کاتتر IV محیطی: هنگامی که یک پزشک یک کاتتر را در بازو یا پای بیمار قرار می دهد، به آن کاتتر IV محیطی می گویند.
طول این کاتترها از 2.5 تا 7.0 سانتی متر و با گیج های 14 تا 26 متغیر است. کارکنان پزشکی از آنها برای مدت کوتاهی استفاده می کنند: 72-96 ساعت.
کاتتر خط وسط IV: برخی از بیماران به دو تا چهار هفته داروهای داخل وریدی نیاز دارند. در این شرایط، کارکنان پزشکی نمی توانند از کاتتر داخل وریدی محیطی استفاده کنند.
در عوض، متخصصان پزشکی کاتتر محیطی خط وسط را توصیه می کنند. کادر پزشکی در این تنظیمات کاتتر را در داخل بازو قرار می دهند. آن را هل می دهد تا انتها به ناحیه زیر بغل (بغل) برسد.
