دیوارهای خارجی اغلب نیاز به استفاده از پرایمر دارند. به عنوان مثال قبل از چسباندن لایه عایق، آنها را با پرایمر می پوشانند در مورد گچ ها و بسترهای قدیمی با جذب آب بالا، بتونه کاری لازم است.
همچنین توصیه می شود قبل از استفاده از ملات های پایه گچ، دیوارها را آستر کاری کنید. این مرحله را نمی توان قبل از ساخت کف کشی و سیمانی و قبل از چسباندن پوشش کاشی حذف کرد.
در برخی موارد، سازندگان گچ ممکن است بتونه کاری زیرلایه را توصیه نکنند، زیرا هنگام استفاده از پرایمر، ممکن است مشکلاتی در اعمال جرم گچ ایجاد شود.
مانند: جریان یافتن از خاک نسوز معدن، عدم توانایی در حفظ ساختار یکنواخت یا خشک شدن ناهموار که به نوبه خود منجر به تغییر رنگ نمای تکمیل شده بنابراین،
همیشه دستورالعمل های سازنده گچ داده شده را دنبال کنید.
بتونه کاری نیز همیشه قبل از رنگ آمیزی دیوارها توصیه نمی شود. اگر در بسته رنگ قید شده است که قبل از رنگ آمیزی سطح نباید آستر شود.
اگر بقایای سفید روی آن باقی بماند، به این معنی است که ساختار دیوار به اندازه کافی چسبیده نیست و نیاز به پرایمینگ دارد.
اگر دست تمیز باشد، می توان از پرایمینگ صرف نظر کرد. در صورت شک در اینکه آیا بستر نیاز به بتونه کاری دارد، معمولاً توصیه می شود این کار را انجام دهید.
همچنین ارزش این را دارد که مطمئن شوید که بستر خیلی جاذب نیست.
یک بستر بدون پرایم و جذب بالا به سرعت آب را از ملات اعمال شده بیرون می کشد، که فرآیند اتصال را مختل می کند. چنین بستری کاملاً نیاز به بتونه کاری دارد.
اگر مطمئن نیستیم که بستر خیلی جاذب است، می توان آن را بررسی کرد، به عنوان مثال، با پاشیدن آن با آب از سمپاش.
اگر آب توسط گچ پاشیده شده یا کف کشی جذب شود، باید آن را جاذب در نظر گرفت.
از طرفی اگر از سطح دیوار سرازیر شود یا برای مدت طولانی روی سطح زیرین بماند، می توان در نظر گرفت که بستر خیلی جاذب نیست.
